Vergeet de zonneschijn, studeren in het park en T-shirtjes met korte mouwen, de winter heeft hier ook voet aan land gezet! And let me tell you one thing, Valencia is NOT waterproof! (en mijn schoenen en jas ook al niet! Zelfs mijn paraplu niet! (ik was vergeten dat er een gat in zat (thanks, Eddie!) van in Gran Canaria)
In de metrostations giet het regen, ook al zit je op niveau -3, en in de metrowagons zijn de zitjes kleddernat. Ik heb mijn gerief van de vensterbank moeten halen omdat het gewoon los door mijn raam regent! (belachelijk)
Typisch dat ik net vandaag een examen had natuurlijk, op die ene dag in 2 maand dat het hier regent. Na een close encounter met combinatie camion+grote plas en het waden door de straten kwamen we dus pletsnat mooi een half uur te laat op ons eerste examen (metro+regen=vertragingen!), fantastische eerste indruk hmmm... Gelukkig begreep die prof het wel, ze kon moeilijk anders want de verlichting in het hele uniefgebouw haperde om de 10 minuten vanwege de nattigheid.
Overigens heb ik dan ook mijn eerste geslaagd examen op zak, vragen waren reproductiegericht, (Cédric, je zou het haten! ) dus niets linken of nadenken zoals we in Gent hebben. 20 minuten mijn relatie met mijn stoel aangehaald -prof moest even bellen, druk leven- en dan tweede deel van het examen. Spanjaarden!!!
Enfin, maandag al het volgende dus ik zal mijn gezapige studeertempo even moeten oppeppen.
Mammie: gelukkige 50e verjaardag!!!!!
Cumpleaños feliz
Cumpleaños feliz
Te deseamos todos
Cumpleaños feliz!!!
Brief mijnentwege is onderweg, veel plezier vanavond!
vrijdag, januari 26, 2007
donderdag, januari 25, 2007
woensdag, januari 24, 2007
Bobby is een cheesy film. Maar hij werkt wel. Waarschijnlijk geleden van Titanic of Armageddon (oh bitterzoete puberteit ;o)) dat ik nog geweend heb bij een film. Ge zit daar dan, temidden van enkele vrienden, en plots rolt een traan langs uw wang! Aargh! Ge blijft stil zitten, vooral niet afvegen, trekt alleen de aandacht... Blik naar links en naar rechts...waar uw vrienden praktisch allemaal óók zitten te schreien! Doeme toch, en ge wéét dat die film gewoon op uw sentiment werkt hé, niet dat hij een Grote Inhoud heeft. Maar het werkt dus wel.
Wat ook werkt is mijn kooktalent! Ik, die tot voor een half jaar dacht dat mijn repertoire beperkt zou blijven tot allerhande pasta's en enkele basic vlees-patatje-groentjescombinaties,ga de laatste tijd verwoed op zoek naar nieuwe, leuke receptjes om mijn kotgenootjes voor te schotelen. Ik geef toe, het is nog geen Canard à l'orange maar verdoeme, het smaakt!
Wat ook werkt is mijn kooktalent! Ik, die tot voor een half jaar dacht dat mijn repertoire beperkt zou blijven tot allerhande pasta's en enkele basic vlees-patatje-groentjescombinaties,ga de laatste tijd verwoed op zoek naar nieuwe, leuke receptjes om mijn kotgenootjes voor te schotelen. Ik geef toe, het is nog geen Canard à l'orange maar verdoeme, het smaakt!
donderdag, januari 18, 2007
Terug in Valencia and feeling good!
Terug in Valencia and feeling good!
Het voelt echt totaal anders dan voor de vakantie, niet meer als een aftellen naar terugkeer maar als een tweede habitat. Vreemd, want dit is nu niet bepaald de leukste periode van het jaar, met die examens.
Oorspronkelijk zou ik 4 examens gehad hebben op 4 dagen tijd, maar na een gevecht met een bitchy prof en een gesprek met onze immer vriendelijke coördinator zijn we erin geslaagd alles watte spreiden, hoewel ons laatste examen nog niet vastligt (het hangt af van een onbekende Italiaan). Wat wel maakt dat ik een kruis mogen trekken heb over ons Milaantripje 6 februari.
Ik zie fragmenten in het online VTMnieuws over vreselijke stormen, hier niets van dat alles: stralende zon, staalblauwe hemel, behaaglijke 20 graden... Niet echt de sfeer van de januariexamens dus...dit soort weer krijg je bij ons pas rond mei!
Kate en ik zijn dus gisteren met onze cursus in de Turia gaan zitten, een hopeloze zaak als je ook jongleerballen en een leesbook bijhebt. Algauw kwamen een groepje Slovaken op ons af, gewapend met een rugzak vol poi, van die toortsen en ander jongleermateriaal. Ik zou hun namen even neertypen maar de schrijfwijze is mij helaas onbekend, het klonk als "Vluswuzmi".
Needless to say dat ik nog steeds niet naar behoren kan jongleren.
Later die dag met Craig uit Oklahoma naar Sangre y Arena, een film uit 1916 gebaseerd op het boek van Blasco Ibañez, stomme film en dus begeleid met live pianomuziek, mooi!! En op 5 min stappen van mijn deur, dus dat gaan we vaker doen!
Kate heeft ons zessen (met gasten Craig en Alison) dan een heerlijke moussaka voorgeschoteld, die we vanavond gaan vergelijken met écht Grieks eten in een Grieks restaurant. (we zijn nog nooit op restaurant geweest dus ik wil het woord "decadent" niet horen,ok!) En vrijdag gaat John voor ons koken omdat hij dinsdag mogen meeëten heeft van mijn vol-au-vent (ofte "Yummie food in cups" zoals Eddie het zo treffend omschrijft). Van diëten komt dus niet te veel in huis, haha!
Dan komt hier net binnengewalst met een grijns op zijn gezicht, hij heeft "sobresaliente" op zijn mondeling examen (=uitstekend), so gotta go!
Het voelt echt totaal anders dan voor de vakantie, niet meer als een aftellen naar terugkeer maar als een tweede habitat. Vreemd, want dit is nu niet bepaald de leukste periode van het jaar, met die examens.
Oorspronkelijk zou ik 4 examens gehad hebben op 4 dagen tijd, maar na een gevecht met een bitchy prof en een gesprek met onze immer vriendelijke coördinator zijn we erin geslaagd alles watte spreiden, hoewel ons laatste examen nog niet vastligt (het hangt af van een onbekende Italiaan). Wat wel maakt dat ik een kruis mogen trekken heb over ons Milaantripje 6 februari.
Ik zie fragmenten in het online VTMnieuws over vreselijke stormen, hier niets van dat alles: stralende zon, staalblauwe hemel, behaaglijke 20 graden... Niet echt de sfeer van de januariexamens dus...dit soort weer krijg je bij ons pas rond mei!
Kate en ik zijn dus gisteren met onze cursus in de Turia gaan zitten, een hopeloze zaak als je ook jongleerballen en een leesbook bijhebt. Algauw kwamen een groepje Slovaken op ons af, gewapend met een rugzak vol poi, van die toortsen en ander jongleermateriaal. Ik zou hun namen even neertypen maar de schrijfwijze is mij helaas onbekend, het klonk als "Vluswuzmi".
Needless to say dat ik nog steeds niet naar behoren kan jongleren.
Later die dag met Craig uit Oklahoma naar Sangre y Arena, een film uit 1916 gebaseerd op het boek van Blasco Ibañez, stomme film en dus begeleid met live pianomuziek, mooi!! En op 5 min stappen van mijn deur, dus dat gaan we vaker doen!
Kate heeft ons zessen (met gasten Craig en Alison) dan een heerlijke moussaka voorgeschoteld, die we vanavond gaan vergelijken met écht Grieks eten in een Grieks restaurant. (we zijn nog nooit op restaurant geweest dus ik wil het woord "decadent" niet horen,ok!) En vrijdag gaat John voor ons koken omdat hij dinsdag mogen meeëten heeft van mijn vol-au-vent (ofte "Yummie food in cups" zoals Eddie het zo treffend omschrijft). Van diëten komt dus niet te veel in huis, haha!
Dan komt hier net binnengewalst met een grijns op zijn gezicht, hij heeft "sobresaliente" op zijn mondeling examen (=uitstekend), so gotta go!
Abonneren op:
Posts (Atom)
